Bırakın bu ayakları kulp uydurmaları. Zamanında serbest bırakılsaydınız keyfinize bırakılsaydı hiç biriniz gitmezdiniz. Ama madem ben o zorluğu yaşadım onlar da yaşasın diyerek mecburiyetmiş vatan sevgisiymiş gibi göstermeyin. Kıskançlıktır bu.
Bir forumda okuduğum yazıyı da ekliyorum buraya daha açıklayıcı olur.
--spoiler--
''Örneklere gelelim; Bir kişi düşünün, standart bir Türk erkeği, göbekli, evli, 2 çocuk babası, askerliğini yapmış ve liseyi bitiremeden eğitim hayatını noktalamış. Bu kişinin karşısına genç ve askere gitmeyen birisi çıktığında, 'Sen hele bir askere git de adam ol, daha sen ne gördün' der. Karşısında ki kişi, eğer ben askere gitmek istemiyorum derse onu vatan haini ilan eder, halbuki bu kişi, imkanı olsaydı kendi de askere gitmeyecektir ancak gitmiştir, dolayısıyla o yaşadıysa diğerleri de o zorluğu yaşamalıdır. Yoksa kıskançlık dediğimiz duygu belirir ama kişi bunu asla kabul etmez.Hatta aynı kişi kendisi askerdeyken babasına sık sık günlerin geçmediğini belirten mektuplar yazmış, kaçsam gelsem sana yarim diyen şarkılarla ruhunu coşturmuştur. Aynı kişi her ortamda askerde bizim anamızı bellediler diye anlatmaktan geri durmamıştır, ancak, gitmek istemeyenleri vatan haini diye nitelendirmeyi hiç abes bulmaz. Çünkü düşünemez, gerçekten bu toprağa borçlu muyum? Borçluysam bunun tek ödeme şekli askerde dayak yiyip tuvalet temizleyip patates soymak mıdır? Gibi. ''
--spoiler--
Edit: hala vatanın, milletin askerlikle korunduğunu, bunun borç olduğunu düşünenler var. Artık savaşlar ülkeler beyin gücüyle yönetilip kazanılıyor. Geçin efenim bu işleri. Tabularınızı yıkıp geleceği düşünüp çalışın.
