gündüz vassaf üzerine güzel yazmış: "kötümserlik; pısırıklıktır, korkaklıktır." ardından devam ettirmiş; lüferin, kedinin, orangutanın kötümser olabileceğine inanmıyorum.
türkiye öyle bir toplum. kendinizi iyi hissettiğinizde otosansür başlıyor. yalan söylüyorsunuz. Çok iyiyim, diyebilen kaç kişi tanıyorsunuz? hele mutluyum diyen? ülkede mutluluk, televizyon reklamlarında, tüketim patolojimizi tetikleyenlerin gülümsemesinde. "benden sonra tufan." diyenlerde. bana bir şey dokunamaz megalomanisinden muzdarip olanlarda. kötümserlik -ki gerçekçi olmaktan çok farklı bir şey- en etkili propagandadan, beyin yıkamadan güçlü.
