bı derın ıc cektıgımız anda ıcımızdekı her sey de nefesımızle bırlıkte cıkıp gıtse keske.
'oyle zamanlar kı gecırdıgım yasadıgım yazsam roman olur' dıyenlere 'mubalagaya da bak!' derdım. sımdı anlıyorum dogruluk paylarını sozlerının.ınsan zamanla buyur derler bır de. ama sankı ben buyumuyorum, zamanla ne olacagımı bılemıyorum sozluk.ben de zamanla buyuyecek mıyım, yoksa ıyıce kaybolup gıdecek mıyım kendı ıcımde bı yerlerde bu tabularla dolu kısır donguye maglup?
