Önünde çıkmaz bir sokak vardır şimdi,
tuzağına düşmüş bir hayalperestin son menzili.
Oysa hani bir defa geçtiği yollara bir daha uğramayacaktı?
<< Yanılmışım >> dedi,
<< Bu yol uçsuz bucaksız değilmiş. >>
Tutunduğu dal kırıldı sanki, gozu karardı, oracıga cöktü. Bir süre içine oturan öküzle boğuştu. Beceremedi, aglayamadı. Kustu, çaresizleşti büsbütün.
Tek "anne" diyebildi. Öküz gitti. Bir hıçkırık. Bir daha.. daha...
Yumuldu cenin misali, uyudu.