ana karakterleri iki kişiyle sınırlı kalmayan, bol karakterli anime. tek eksiği belli bir olay örgüsünün olmamasıydı sanırım, onu da son bölümlerde hallettiler. her karakter için gerçekten çaba sarf edildiği belli, ince mesajları çok hoş. çok komik bir kere, haruhi'nin en şaşırtıcı olay karşısında bile tepkisizliği, hatta diğerlerinin tepkilerine attığı "salak mısınız olm" (veya bunun gibi bir şey) bakışları, tamaki'nin en ufak bir olayda darılıp yere çöküp mantar yetiştirmeleri, honey'nin çocuk bedeninin ardında yatan dev karateci ruh, ikizlerin homo gibi gösterilmesi, kyoya'nın "egoist bir tanrıyım bebeyim" havalarında olup, aslında son derece duyarlı olması.. bittiğinden beri boşlukta gibiyim, ikinci sezonu olsa mutluluktan havalara uçarım.
