tam adı "yalnız seni arıyorum - Nahit Hanıma mektuplar" olan kitabın ismi. Orhan veli kanık'ın ve ahmed arif'in Leyla erbil'e yazdığı mektupların yayımlanması başta bir heyecan uyandırsa da sonradan üzerine biraz düşününce, rahatsız edici bir durum olduğu hissine kapılıyor insan. Özel bir durum olan mektupların o yazarın sanatına veya poetikasına bir katkı sağlamıyorsa yayımlanması pek de doğru gibi gelmiyor. Aynı biçimde mevcut eser, bir eser olarak değil de işin daha çok magazinel kısmına hitap ediyormuş gibime geliyor.
