cok kucuktum. her sabah o sesle uyaniyor, cok korkuyordum.
cok kucukten az buyudum, o sesin gun icinde de duyuldugunu anladim. ama her sabah korkarak uyandigim sesten farkini bir turlu anlayamiyordum.
kuran kursuna gidecek yasa geldim. artik ezani kaniksamistim ama sabahlari olan gerilimi bir turlu anlamiyordum. kursa gittim. saba makaminda okundugunu ve bir baska okundugunu ogrendim.
ezan sesinden rahatsizligim gecmisti. hatta sabah ezanini dinlemenin cok daha keyifli oldugunu anladim.
simdiye gelelim,
ezan sesinden rahatsiz olmuyor, ezani okuyan cirtlak sesli, alabildigine detone mahalle amcalarindan rahatsiz oluyorum. rahatsiz olunacak sekilde ezan okunan camileri muftuluge sikayet ediyorum. madem dogru duzgun okununca rahatsizlik vermeyen bir ses var, o zaman ne diye bu derdi cekeyim ben? muftuluk geregini yapiyor.
kissadan hisse,
ezan sesinden de, okuyanin sesinden de rahatsiz olunabilir arkadas. bunu illa baska yerlere cekmeye ne gerek var?
yasadigin memleket bu konuda belli ki cok hassas. ortami germeye ne gerek var?
