Sadece 24 olmayandır. Bu ülkede binlerce yüzbinlerce şehit vermiştir. Hepsinin de ayrı bir hikayesi ayrı bir hayali vardır. Ama her şeyden önce hepsi bir "insandır." Kim olduğuna bakmadan ucuzca ve basitçe birileri hep ölüyor öldürülüyor bu ülkede. Hem de bir hiç uğruna. Biz kimseyi unutmuyoruz da siz acaba ölen kişinin kim olduğuna bakmadan yitip giden hayatları ve arkasında bıraktıklarına bakıp vicdanınızı dinliyor musunuz? içiniz hiç sızlıyor mu? Bir kez olsun o acıyı yaşamaya içiniz elveriyor mu? acımak olarak değil gerçekten yanlarında olabilecek kadar cesaretli hissediyor musunuz kendinizi? Yoksa orda burda 2 saniyelik düşüncelerinizle ona buna demeç mi verdiğinizi sanıyorsunuz?
