nedense bazı filmlere kitaplara direnirim bu filmdi onlardan biriydi. her yerde konuşulan volver cok iyi yaa sözlerine kulaklarımı tıkayıp, umursamamazlıktan geldim sohbet bile bitti o anda benim için. neyse efendim, bugün en sonunda izleyeyim bakalım neyin nesiymiş dedim. almodovar'ı zaten biliyoruz tamam anladık renkleri, objeleri cok güzel kullanıyor, paprika biberinin kırmızısı, rüzgar değirmenlerinin heybeti, penelope'nin canlı renkli kıyafetleri hepsi muhtesem sinema görsel şölen derler ya tam onu yaşatıyor her zamanki gibi.
bunun dışında film bana cok feminist geldi nerdeyse tüm film boyunca sadece kadınlar var kendi ayakları üstünde duran ve başlarına ne gelirse gelsin egilmeyen kadınlar.(gerçi genelde kadınları çeken filmleriyle biliniyor kendisi) kızıyla aynı kaderi paylaşan anne, kendi dramında kaçmayı seçse de kızının dramında ona destek olup güçlü olmasını sağlıyor, geçmişiyle yüzleşme yaşıyor, kocasını gömerken bence aslında babasını gömüyor. sıradan kadınların sıradışı yaşamları.
bir de almodovar gibi görselliğe önem verem bir adamın penelopela bir çok çalışma yapmasının sebeplerinden biri iyi oyunculugunun yanında muhtesem görüntüsü duruşu olması. hem cekingen, hem acılı bakışlar ayrıca her an gülüvercek gibi duran dudaklar, güzel bir vücut. son olarak soundtrackinde yer alan filmde penelope'n seslendirdiği volver sarkısı da muhtesem tavsiye olunur.
