bu topraklardan nice yiğitler, onurlu insanlar, devrimciler geçti... ama senin gidişin en çok koyan oldu bana. neden bilmiyorum... o kalleşçe vurulduğun güne kadar adını da duymamıştım.
şimdi ne zaman insanın taaa şurasına işleyen gözlerini görsem, burnumun direği sızlar. seninle ilgili haberleri, yazıları okuyamaz oldum.
"hesabını soracağız..!!" gibi hamasi laflar etmek istemiyorum. soramıyoruz çünkü... bu yüzden mutsuzuz sürekli. deniz'in, erdal'ın, hrant'ın da hesabını soramadık. ama unutmadıkta. sana veripte tutabileceğim tek söz şu olur sadece:
