19 yaşında hayata veda etmek zorunda bırakılmış bir fidan. insan ne ile yaşar? umut ile, düş ile, merhamet ile, vicdan ile yaşar. bu çocuk benim vicdanım. belki yaşlarımız yakın diye, belki başka bir sebepten. içim sızlıyor alim. yüzüne baktıkça, abinin yazdıklarını okudukça içim kanıyor. insan tanımadığı bir insana bu denli ağlar mı? gözlerimizin önünde katlettiler seni alim. gözlerimizin önünde katillerin elini kolunu sallayarak dolaştı. sen gözlerimizin önünde yitip gittin. sen bizim vicdanımızsın. sen bizim bitmeyecek olan türkümüzsün. sen bizim özgürlüğümüzsün. bugün keşke senin için adalet istemek yerine bizzat seni isteyebilseydik. bir kez olsun karşımızda dursaydın. o güzel bakışlarınla yüreğimize işleseydin canım kardeşim. insan tanımadığı birine kardeşim der mi? der alim der. biliyorum ki zamanı gelecek senin ruhunla özgürlük türküleri söyleyeceğiz meydanlarda. rahat uyu kardeşim, bari yattığın yerde rahat uyu. vicdanımız, özgürlüğümüz, alimiz, kardeşimiz, sevdalımız. rahat uyu. kardeşlerin, yoldaşların hep burada. belki başka bir yerde, başka bir zamanda karşılaşırız be alim. rahat uyu.
