başbakan olacağına padişah olsaydın keşke. o zaman türkiye'nin yarısını, yaptığın medya oyunlarınla aldatamazdın. kimin ne olduğunu herkes düşünceleriyle kavrayabilirdi. abd gibi ülkelerin kuklalığını yapacağına onlara karşı savaşırdın. her seçim öncesi türban gibi kışkırtıcı olaylarla gündemi meşgul edemezdin. yüzde 6 nın üstünde gelen enflasyona karşı memura, emekliye yaptığın yüzde iki-üçlük zamları bu millete yedirecek medyayı bulamazdın. 10 yılı aşkın iktidarlığınla övünürken, türk lirasının, diğer devlet para birimleri karşısında olağan dışı değer kaybettiğinde bile hala medya sayesinde marmaray gibi geç kalınmış projelerle çıkıp övünemezdin. bu ülkede o kadar çok açlık sınırında aile olmasına rağmen, her seferinde 3 çocuk deyip bu insanlarını enformel sektörlerde çalıştırmak zorunda bırakamazdın.
türkiye tarihinin en apolitik gençlerini bile ayaklandırıp yine medya yoluyla anarşilik diye suçladın. son zamanlarda işin bokunu çıkartıp ırak'taki kürtlerin anarşikliğini bile tanıyıp kürdistan kelimesini kullandın. türkiye'nin doğusunu bile ele geçirmeye çalıştıklarını bile bile. kaç tane şehit vermemize rağmen hala pkk lılarla muhatap olup, işbirliği yapabiliyorsun. bdp gibi pkk piçlerinin, abdullah öcalan' ın özgürlüğünü isteme cesareti verdin. türkiye'de hala şehit annelerinin gözyaşı dinmediği halde kürtlerin oylarını toplamak için götünü yırtıyorsun.
işte ülkenin tüm bu yarısını medya yoluyla uyutması, rte nin en büyük başarısı. herkes bir abisinin, kardeşinin veya herhangi bir yakının şehit olduğunu varsaysa - ki her şehit bizim kardeşimizden öte- bu herife oy verir miydi sadece bi düşünsün.
