asırlar öncesinin kelli felli kardinalleri de, ortadoğunun hakim eğemen önderleri de çalışma kadrosuna bu tip telkinlerde bulunarak, bu hareketi yadsıyorlardı. kaldı ki, dönemin emperyal ülkeleri, sosyo-kültürel formatları ateist hareketi engelleyebilecek potansiyeli de barındırıyordu.
baskı ve yadsımalar, günümüzde pıtırcık gibi türeyen ateist ve ateist oluşumları doğurdu. etki-tepki balansı da denebilir.
hala; "akşama halloluyor dostum" havası hakim. anlaşılan o ki, ateizm hareketi birkaç asır sonra, gerçek manada ciddi bir lobi ve mutlak surette anlaşma zemini aranan bir güç odağı olarak sivrilecek.
hoş, şuanda bile, hıristiyan evanjelik lobisi ve siyonist yahudi lobisinden sonra, ateist lobi, abd'de en güçlü üçüncü hareket konumunda.
hayalperestliğe gerek yok, tarih biliminin metodolojisi bunu söylüyor. bir olguyu görmezden gelip baskı yaptıkça, bir başka zaman diliminde başına püsküllüsünün gelmesini peşinen taahhür etmiş olursun. sen değil, seni takip eden jenerasyonlar daha sivri güç odaklarıyla karşı karşıya kalır.
o yüzden klasik olacak ama, hoşgörü ve kabul şart. her ne kadar bunun pratize edilebileceğine dair inanç taşımasam da.
