baştan sona saldırganlık, ukalalık, ötekileştirme ve kibir içeren; nefret ve kin kusan kitap.mohaç meydanında iki yüz bin kişiyi kesmiş ecdadın torunu, kendi atalarından övünçle bahsetmekte, fakat benzer bir şiddeti uygulamış avrupalılara görülmemiş bir öfkeyle saldırmaktadır.sömürgeciliği sert bir dille eleştiren bu zat, osmanlı'nın ele geçirdiği yerlerde sadece gayrimüslimlerden aldığı vergiyi doğal karşılamakta, hatta bu yüksek vergiyi gayrimüslimlere bir lütuf olarak görmektedir, ilginçtir.günümüz islamcı tayfasının bu adamı bu kadar sahiplenmesi de bunlardan ileri geliyor olsa gerek.
örneğin, malum kitabın 173. sayfasında zat-ı muhterem, "vatandaşlığı yapan kan ve toprak değil, inanç." demek suretiyle objektif milliyetçiliğe sığınarak subjektif milliyetçiliği reddetmiş ve faşizme güzel bir örnek sunmuştur.daha bunun gibi neler neler var kitapta, bu kadar bilgili, okumuş bir insan nasıl böylesine nefret dolu olabilir? gerçekten akıl almaz bir durum.
başyapıtmış, peh.ee gençler dünyayı biz ve küffarlar diye ayırmaya devam mı? aferin aferin bozmayın.
