"hiç bir zaman fanı olmadım. bazen hareketlerini bile itici buldum. ergenliğimde küçük kardeşimle her hafta dizisini izledim göz ucuyla, daha küçükken sundugu yarışmaları da izledim ve pek de ünlü değilken hatta en son pazar günü izlediğim dansında bu ne biçim dans ya diye tepki bile vermiştim. ama sanatı veya ünü değildi bu haberde onu üzen. hergün gördüğümüz sokaktaki biri gibiydi, gençti ve küçücük cocugu vardı, ölümcül bir hastalığı yoktu, ölümü beklenmiyordu. uyandıgım andan itibaren kendimi sorguladım benden sadece bir kaç yaş büyük bir cocuk annesi bir kadın..artık yoktu.. hırslarımı, isteklerimi düşündüm manasını kaybetti. hep dediğimiz "birazdan ölebilceğ,mi,sevdiklerimi düşündüm" evet her gün bir çok genç ölüyor ama defne sanki sık sık evimize gelen biri gibiydi böyle üzdü beni ve daha cok üzen müslümanlar olanların sanki din büyügüymüş gibi onu yargılması günahları için oh olmuş demesi. snaırım kanıma dokunuyor bu tarz kişiler."
öldüğünde çok etkilenmiş klişenin dibine vurarak bu yazıyı yazmısım ancak entryi girmemişim benzer seyler yazmak için tekrar girdigimde bunu paylaşayım istedim. günahını sevabı boynuna Allah bilir. bana sorulursa sadece genc yasta ölen sempatik tv kişisidir.
