SAĞCI KiMDiR?
Sosyalistler ve komünistler solcu diye tanındıkları için, onların karsısında olanlara da sağcı demek
âdet olmustur. iktisadî bakısla devletçi olmayan , liberal olan, muhafazakâr olanlar sağcı sayılmıs. Sol
taraf, çoğunlukla dini inkar ettiğinden dindarlar da sağcı diye gösterilmistir.
Fakat bu tarifler eksik ve kısırdır. Son zamanlarda her sey gibi bu tâbirler de müptezel olmus, sağ ve
sol birbirine karısmıstır. Kendilerine mukaddesatçı diyen dindarlar milliyetçi ve sağcı sayıldığı gibi,
asırı sosyalist ve komünistlerin de kendilerini Milliyetçi diye öne sürdükleri görülmüstür.
Sağ ve sol deyimleri kabataslak ele alındığı takdirde Turancılarla islâm birliği taraftarları sağda
birlestikleri gibi, yalnız sosyal adalet kavramı düsünüldüğü anda da Türkçülerin sosyalistlerle aynı
hizada olmaları gerekmektedir.
Demek ki sağ ve solu iyi anlatmak, eksiklik ve kısırlıktan kurtararak öne sürmek lâzım. Çünkü sağ ve
sol yalnız iktisadi veya sosyal bakım değil, millî suur bakımından da ele alınıp değerlendirilmelidir.
Türkiyede koyu dindarların bir takımı milliyeti inkâr ederek yalnız dinle yetinmek taraftarıdırlar.
Bunlardan biri camideki vaazında vatan için ölenler cehenneme gider. Cennete gidecekler ancak din
uğruna ölenlerdir demis. Simdi, bu seviyesiz yobazla Türkçüleri aynı cephede saymak hem anlayıs
kıtlığı, hem de gerçeklere sırt çevirmek demektir. iktisadî görüse göre sosyal adalet düsüncesi bugün
hemen herkes tarafından beninmis olduğundan artık millet meclislerinde partileri bu görüse göre
sıralamak asla doğru değildir.
Bizdeki dincileri ve hilâfetçileri sağa koymak, Batı ülkelerindeki taamüle de aykırıdır. Hitlerin iktidara
gelmesinden önce Alman meclisindeki kuvvetli Hırıstiyan partisinin adı Merkez Katolik Partisi idi ve imparatorcu Çelik Tulgalılar partisi ile Hitlerin Milliyetçi Sosyalist Partisi, Katoliklerin sağında yer
almıstı. Hitlerin partisi sosyalist bir parti olduğu halde sırf milliyetçi olduğu için sağcı sayılmıs ve
iktidara geçtikten sonraki tutumu ile de bütün solculara, yani sosyalistlerle komünistlere düsmanlık
güttüğünü ispat emisti.
Sağ ve solun Türkiye için en doğru tarifi, milliyetçilik açısından ele alınarak yapılabilir. Bir parti,
milliyetçi olduğu nisbette sağcıdır. Milliyetçilikte millî gelenekler mühim olduğundan bu türlü partiler
millî ahlâk bakımından muhafazakârlardır. Fakat milliyetçilik, milletin toplum ve fert olarak yükselmesi
demek olduğundan milliyetçi bir parti adaletin ve servetin dağıtımı bakımından sosyalistlerin fikirlerine
yakın olabilir.
Dincilik ve siyasî ümmetçilik, Türklüğü ikinci plâna itmek veya saymamak olduğundan milliyetçiliğe
aykırı yahut düsmandır. Bu bakımdan dinciler, siyasî ümmetçiler , hilâfetçiler Sağcı olamazlar. Siyasî
ümmetçiler, islâm beynelmileli düsüncesinde olup Türklüğü islâm topluluğu içinde eritmek
malihülyasına kapılmıs olduklarından beynelmilelcidirler ve her beynelmilelci gibi soldurlar.
Moskovacı veya Pekinci sosyalistlerin kendilerine milliyetçi demesi de hem yanlıs, hem gülünç, hem
de taktik icabı olduğundan yalandır. Milliyetçilik, bir milleti millet olmaktan çıkarıp halk yığını haline
getirdikten sonra onun yalnız iktisadî refahını düsünmekle olmaz. Çünkü insanlarda yalnız mide değil,
zihniyet ve inanç da vardır. Milliyetçilik yüzyıllardan kopup gelen manevî bir mirastır. Büyüklük
duygusudur. Tarih suurudur. Mukaddes hodgâmlıktır. Yaratılıs hâsılasıdır.
Türk milleti üç bin yıldan beri vardır. Onun var olusu, büyüklüğü, gücü, tarihe damgasını vurusu yalnız
millî karakteriyle mümkün olabilmistir. Türklüğün büyüklüğünü veya var olusunu Türklüğün dısındaki
su veya bu faktöre bağlamak asla doğru değildir.
Gazetelerde çok görülen, siyasilerin dillerinde dolasan asırı sağ deyimi yanlıs olarak kullanılmaktadır.
Çünkü asırı sağ diye çok defa islâm beynelmilelcileri kasdolunmaktadır. Geçen yılın sonlarında
yakalanan Hizbüttahrir adlı derneğin hilâfetçi olduğu, Türkiyeyi seriate göre idare etmek istediği,
resmî dil olarak Arapçayı kabul ettiği açıklanmıs ve baslarında bir Arap bulunan bir grup asırı sağcı
diye vasıflandırılmıstır.
Simdi soğukkanlılıkla düsünülsün: Türk milletinin üstünlüğüne inanmıs ve bütün Türklerin birlesip tek
devlet halinde toplanmasını ülkü edinmis Türkçülerle bu yobazlar aynı grupta nasıl toplanabilir? Yalnız
Türklerden mürekkep bir devlet kurmak isteyen Türkçülerle, Müslümanları bir devlet yapıp resmî dilin
Arapça olmasını isteyenler bir tutulur mu? Türk devletinin büyük makamlarında yarımkan Türklere bile
tahammülü olmayan Türkçülerle baskanlarını Araptan seçen kisiler aynı kazanda kaynar mı?
Demek ki asırı sağ veya sağ tabirleri yanlıs kullanılmaktadır. Đdeoloji bakımından sağ milliyetçiliği,
sol beynelmilelciliği temsil ettiği için sağda Türkçüler, solda da beynelmilelciler vardır. ister dünya
beynelmilelcisi, ister islâm beynelmilelcisi olsun, Türklüğü basa geçirmeyen, ihmal eden veya yok
sayan bütün düsünceler soldur. iktisadî bakımdan devletçi , sosyalist, komünist olmanın sağ ve solla ilgisi yoktur. Netekim ikinci Cihan Savasından önce Japonyadaki Milliyetçi Komünist Partisi,
ardından da anlasılacağı üzere milliyetçi yanı sağcı olduğu gibi, bugünkü ingilterenin isçi Partisi de
adına ve iktisadî ilkelerine rağmen milliyetçidir.
iktisadî doktrinler çabuk değisir. Değismeyen prensipler milliyetçilik ve beynelmilelciliktir. Milliyetçilik
derken bu kelimenin asıl anlamını kasdediyorum. Yoksa son zamanlarda islâm beynelmilelcileri, siyasî
ümmetçiler ve kozmopolit beynelmilelcilerle dünya vatandası sosyalistlerin, Moskofçuların kasdettiği
milliyetçiliği elbette düsünmüyorum. Aslında bunların hiçbiri milliyetçi olmayıp aksine milliyetçilik
düsmanı iseler de, herhangi bir tereddüt ve süpheye meydan vermemek için, karıstırılmasına asla
imkân olmayan Türkçülük kelimesini Türk milliyetçiliği olarak kullanıyorum...
Sağcı biziz: Türkçüler. Sosyal adaletçi olmamız, vatanın nimetlerini turistlere değil de soydaslarımıza
ülestirmek istememiz, gerçek ah ahlâkın gerektirdiği adaleti sağlamayı dilememiz, solcu olmamızı
gerektirmez. Türkiyenin solcuları daha ortada yokken, Türkçü sair Mehmet Emin Yurdakul o basit
siirleriyle Türk milleti için sosyal adalet istiyordu. Bu fikir onun Türkçülüğünden doğmustu. Kendisinden
yıllarca sonra, sömürü nakaratına baslayan plâklar gibi, bu fikri Yahudi Markstan almıs değildi.
Milliyetçilik, yalnızca vatandaslık suurundan ibaret değildir. Milliyetçilik siyasî sınırların dısında kalan
soydasları da kavrayan bir suurdur. Bunun Türkiyedeki en açık delili Kıbrıs Türklerine karsı duyulan
ilgilidir. Bu ilgi yarın Moskof, Çin, Acem, Arap ve diğer milletlerin pençesindeki Türklere de
yönelecektir.
Milliyetçilik, ben bu milletin sömürülen fertlerini düsünüyorum demekle de olmaz. Bir milletin
sömürülen fertlerini baska milletlerin merhametli insanları da düsünebilir.
Milliyetçilik Zenci Lumumbaya Viyet-Konga destan yazıp da Özbekleri , Tatarları, Kazakları,
Kırgızları, Azerileri, Baskurtları, Türkmenleri, Tarançıları, Uygurları, Karakalpakları, Çuvasları,
Yakutlarıı, Karaçayları, Balkarları, Kumukları, Kırımlıları, Kerkükleri diğer Türkleri esgeçmek
değildir.
Milliyetçilik, Bolivya dağlarında öldürülen Arjantinli maceracı serseri Guevera için zırlayıp da sıra
Kazak kahramanı Osman Batura gelince susmak hiç değildir.
Milliyetçi insan, eğer insansa, kendi milletinin kahramanlarına, hürriyet savasçılarına bakar, yanar,
ağlar. O zaman sağcı olur. Bunu yapmayıp mazisi meçhul, gayesi belirsiz, sahsiyeti karanlık
insanlara sempati gösterdi mi o insan, insan değildir. En asağısından sinir ve ruh sistemi bozuk bir
hastadır.
Sözün kısası: Türkçüler sağcı olduğuna göre sol uçta komünistler vardır. Bu ikisinin arasındaki yerleri
millî fikre veya beynelmilelciliğe olan yakınlık veya uzaklıklarına göre ötekiler doldurur.
Ancak bunlar, kavramların ideolojik mânâlarına göredir. Meselenin en doğru ve hiçbir tereddüde
meydan vermeyecek sekli, Türk milliyetçiliğini sadece Türkçülük kelimesiyle dile getirmektir.
