konserini * izleme bahtına ermiş biri olarak; müziğini nasıl tarif edebilirim diye düşününce aklıma gelen ve 'işte bu cuk oturur' dediğim analoji şu olmuştur, naçizane; şimdi gökhan kırdar'ın o leziz ilk albümünün leziz parçası yerine sevemem'in bir girişi vardır ud ile, hani şöyle bir beş-on saniyelik şukela bir girizgah; ahan da işte onun iki katı nüfuzkarlıkta bir müziğin bir buçuk saatlik bir performansın tamamını kapsadığını tasavvur edin. evet, işte enver ibrahim müziği bu...
