Bir adamın kafasını kesen kadını defalarca tasvir eden 17. Yüzyıl ressamından, son muhteşem sürrealist Louise Bourgeoise kadar ataerkillikle boy ölçüşüp kazanan 10 kadın sanatçı
Bu 17.yy barok sanatçı, gençlik yıllarında bir ressamın tecavüzüne uğrar. Buna tepki olarak sanatını bir silaha çevirir. Gentileschinin tekrarlanan tablolarında, Judithin HolofernesI katlettiği incil hikayesinde bu yahudi kahramana kaslı hizmetkarı yardım eder. Bir kadın HolofernesI yatağına bastırırken diğeri bir kılıçla boğazını keser. Kadınların ataerkillikten intikam aldığı sansasyonel tasvirde her yere kan sıçrar.
SOS Starification Object Series (1974-82)de Wilke, tenine sakız kütleleri yapışmış olarak fotoğraflanmıştır. Yüzüne ve çıplak bedenine serpiştirilen bu tuhaf işaretler kabilesel deri çizme yöntemlerini andırıyor (bunlar törensel vücut değişikliklerinin moda olmasından öncedir) ve vajinayı andırır. Yoksa, gözleri mi? Wilkenin izleri, erkek bakışları altında nesnelleştirilme yüküyle onu damgalar.
Catalysis performanslarında (1970) Adrian, New York metrosu gibi kamusal alanlarda kendini insan kışkırtana çeviriyordu. Bir performansında, kıyafetlerini bir hafta boyunca kokmaları için keskin kokulu maddelere batırıp üstüne giydi ve bu kıyafetlerle metroya bindi. Caddelerde homurdanıp, Empire State binasının asansörüne ağzına tıktığı kırmızı bir havluyla bindi veya en basiti tanımadığı insanlarla göz teması kurdu. Amacı sosyal tedirginliği ve en nihayetinde de Amerikadaki ırkların dile gelmeyen gerilimini dramatize etmekti.
20.yy başlarında Georgia OKeeffe, modernist fotoğrafçı ve sanat menajeri sevgilisi Alfred Stieglitze çıplak pozlar verdi ve açık bir şekilde vajinal güzelliği olan soyutlamalar resmetti. Bu listedeki bazı sanatçılarla karşılaştırıldığında daha yumuşak görünebilir ancak kendi vücudu ve ruhunda yaptığı inatçı keşifler modern çağda sanat yapan kadınlar için yeni bir dşavurumcu özgürlük yolu çizdi.
1920-1940 yılları arasında çekilen fotoğraflarda, sanatçı erkek kıyafetleri ve saçlarıyla kendini resmetmiş ve cinsiyet kurmacasıyla deneyler yaparken kendi dönüştürülmüş imajlarını tasarlıyor. Cahunun öncülük eden çalışmaları, surrealist akımın sanatçılarda cinsiyet ve sosyal eğilimleri sorgulamaya getirdiği özgürlüğün tipik örnekleridir.
Son büyük sürrealistin labirentimsi zihni, sanatının takipçilerini, erken 20.yy Fransız çocukluğunun anılarına, yoğun gizli dünyalara ve vücudun en içine sarar. Heykelin maskülen sanat formunu daha organik ve açıkça cinsel bir şeyin içine düşürmek; sanatın kendi doğasını dönüştüren bir ağ ören, yıkıcı örümcektir o.
20.yy başlarında sanat, kübizmin ve onun yan ürünlerine dağılarak patladı. Popova, Rus yaşantısının kendi çatlak imgelemleri için bu yeni sanatın özgürlüğünü talep etti.
Rus devriminin akşamında çalışırken, acımasızca bilimsel bir yetenekle, sanatın geleneksel konularını paramparça etti. 1915 yılındaki The model adlı eserinde, çıplak kişi, cinsiyet teamülleri ayrışırken bloklardan dev bir kule oluşturur.
Bu modern Arcimboldo, Untitled Film Stills adlı çalışmasında kendi imajını sonsuz kere tekrar yaratır ve kendi kimliğini yeniden tasavvur eder. Shermanın içgörüsü benliğin öykücülükle oluşturulduğudur. Neredeyse hatırlayabileceğimiz, çözülmemiş film sahnelerinde Alfred Hitchcock kahramanı gibi poz verdiği o ilk siyah beyaz fotoğraflardan, yüz hatlarını canavar makyajıyla vahşice başkalaştıran sonraki çalışmalarına Sherman, insanların kim olacağına şekil veren masalları anımsatır.
Sanat genel olmak zorunda mıdır? Sanat politik veya ilerici olmak zorunda mıdır? Woodmanın rahatsız edici fotoğrafları daha tuhaf ve sessiz bir biçimde çökerticidir. Sanatını gizli bir dünyayı keşfetmek için kullandı. Sessiz odalarda şiirsel düşler, zengin içsel hayata anlık bakışlar, içebakışçı benliğin özgürlüğünü ortaya koyan bir sanat doğurur.
Hessenin senteik ama organic görünümlü materyallerindeki petek sarısı ve sidik sarısı, sizin tuhaf şeylerle dopdolu bir bedene sahip olduğunuzu yoğun bir şekilde farketmenize sebep olur. Erkeklerin yüzyıllardır heykeller yaptığı ve çelik kirişleri maço düzenlemelerle biraraya getirdikleri minimalizmin yerine onun sarkan asılan heykelleri fiziksel dünyanın başka boyutlarını açığa çıkarır. Hesseye göre beden ve zihin hiyerarşide ayrılmaz. Biz de şeyiz.
