Dün gece babylonda love triosuyla ilk kez izleme şansını yakaladığım yarmış şahsiyet, saksafon ve turntable olayını yemiş, akabinde bitirmiş insan. basta jesse murphy ve bateride kenny wollesen ile birlikte istanbul'u anlattılar sanki*. babylondaki canlı performansları etkileyici fakat ikinci yarıda içeride 25-30 kişi anca kalmıştı ki, izleyicinin kalitesini sorgulattı açıkçası. niye geldin niye gittin kardeşim alla alla.
