bir halam var, memlekette köyde yaşıyor. gariban tanımının tam karşılığı. hayatında hiç köyden dışarı çıkmamış, okula gitmemiş, evlenmemiş. hayatı; ev işi, hayvan bakımı, tarla. çok garip hissediyorum onu düşününce kendimi. iki günde bir arıyorum, konuşuyoruz. sadece telefon etmemden mutlu oluyor. babam arayınca ilk işi beni sormak. oraya gittiğimde yanıma yatıyor, bir şeyler anlatıyor. fotoğrafımı saklıyor, her seferinde çıkarıp gösteriyor. çok tuhaf oluyorum. mutlu olduğu şeylere bak... bazen alıp birlikte yaşamak istiyorum. ne bileyim, sinemaya gidelim, akşam yürüyelim, metrobüse binelim, vapura binelim. ama biliyorum babanem var, köyde hayvanlar var, düzeni var. orda kabullendiği bir hayat var, zorunluluğu var. ben istesem o yapamaz. sonra halime şükrediyorum daha sonra utanıyorum hakikaten bolluk ve bereket içerisindeyim.
