mekanların dilsizliğine şaşar dururum ...ınsan ruhunun dayanmayacgı acıların cekıldıgı hayrkırısların fıskırdıgı ölmekten beter hale getırıldıgı o mekan sımdı hıcbırsey olmamıs gıbı susar durur aynı coklar gıbı, onlar da susar durur.... kendımı nasıl ait hıssettım oraya bılemezsınız tasına topragına dokundum ellerı degmıs seslerı yankılanmıs bır cok ınsan , dayanılmazı yasayan onurlu ınsanlar....en ıyı halını gordum bugun o bınanın , ınsanları yok eden olduren carkın en keskın dıslılerını gordum, en cokta gokyuzune baktım sankı dort yanımdan uzerıme basıyorlar gıbı hıssettım , ınsanlar bunları yasamamalı eger yasatılıyorsa bu hayat yasanmamalı ...hele bır de su yanı var kı bır amca hıltonu gezmıs cıkıyor dıyor kı bısey yok bur da yaa,,, ne beklıyordun amca efendı , gulumseyerek fotograf cektıren aptal ergenler nereye geldıgını bılmeyen onlarca ınsancıkla doluydu bugun müze,, cocuk goturmeyın ama gıdın hıssedın gıdın dusunun gıdın aylasın gıdın bu utancı gorun...dilsiz mekanlar dile gelir de bu ınsancıklar susar...
