Geçen yaz ablamlara tatile gitmiştik, ablamların evlerinin karşısında kürt asıllı ama gerçekten de çok bakımlı ve lüks olan aile vardı. Ablamların komşuları idi. Birgün kapının önüne çıktım o ailenin de 17 yaşlarında bir kızı varmış, kız pencereye çıktı ve bana baktı. Lan dedim acaba öyle gözü mü kaydı yoksa bana mı baktı dedim kendi kendime. Birkaç gün sonra kız gene çıktı pencereye ve bana bakıp güldü. Hah dedim bu kız yollu. Ya da günahını almayayım gönlü kaymış da olabilir bana. Olabilir değil gerçekten de sevmişti beni. Birgün ablamla annem çarşıya alışverişe çıktılar, eniştem de evde yok. Sadece iki tane küçük yeğenlerim var evde benimle beraber. Zil çaldı, kim acaba dedim. Baktım o kız kapıda, börek getirmiş. Şaşırdım ilk önce, yüzüne baktım ne yapacağımı şaşırdım. Uzattı böreği, aldım ve teşekkür ettim. Rica ederim dedi ve gitti. Kız kürt ama çok güzel. Fakat getirdiği böreği yemedim, kıymalı idi. Ben de pek et sevmediğim için yemedim açıkçası. Bu da böyle bir anım işte.
