affetmeyi bi türlü beceremediğim ama affetmiş gibi yaptığım birileri var. yüzyüze bakıyoruz ve mecburiyetten yüzlerine gülüyorum. ama olmuyor sözlük. sahtelik bende eğreti duruyor, yakışmıyor. benim kişiliğimle de uyuşmuyor zaten. ben unutmam, unutamam yapım böyle... onların bana hissettirdiği üzüntünün aynısını hissettireceğim onlara... ama daha zamanı var.
