hiçkimseye...
Beni fark etmeyen biri. Fark edemeyen unutan biri.
Niye hiçkimseye?
Çünkü o alzheimer hastası...
O benim tropikal sevincim.
O yuzume kırisıklık getiren ruzgarim.
O benim mona lisam.
Ne güler ne ağlar...
Bambaşka bir hüzün hecelenir odada.
Sondan eklemeli ayriliklar...
Hep aynı iskemlede otururdu.
Hep aynı bardakta kahve içerdi.
O odada ama hiçkimse yok.
Çünkü o alzheimer hastası bir kadın.
