Adı: William L. Laurence.
The New York Times yazarıydı. Bilimsel konularda makale yazıyordu.
Dünyanın en önemli gazetecilik ödülü Pulitzer i kazandı.
Ödül kazanmasına sebep olan makale 12 Eylül 1945 te yayınlandı.
ABD; 6 Ağustos 1945 te pazartesi sabahı saat 08.15 te küçük oğlan adını verdiği atom bombasını Hiroşima ya; ve üç gün sonra şişko adam dediği atom bombasını Nagasaki ye attı.
Dünya atom bombasının etkisini öğrendikçe şoke oldu. Böylesine bir nükleer silahı kullanan Amerikalılara herkes ateş püskürdü. 200 bin kişi ölmüştü. Fakat radyoaktif serpintiler yüzünden ölümler uzun yıllar yaşanmaya devam edecekti.
Bilimsel konular üzerinde makaleler yazan New York Times yazarı Laurence, 12 Eylül 1945 te şunu yazdı: O şehirlerde kesinlikle herhangi bir radyoaktif madde yoktur. Bu bir kara propagandadır; Japonların yalanıdır.
işte bu makalesiyle 1946 da Pulitzer ödülünü kazandı.
Korkunç gerçek sonra ortaya çıktı; Laurence yalancıydı. Sadece çalıştığı gazeteden maaş almıyor; ayrıca Pentagon dan da para alıyordu! Ajandı
Peki
Türkiye ekonomisinin iyi olduğunu, dünyada bir yıldız gibi parladığını televizyonlarda söyleyen, gazetelerde yazan yerli ve yabancı iktisat uzmanları, ekonomi yazarları kim? Halkı kriz konusunda aldatan bu iki maaşlıları tanıyor musunuz?
CIA ci ekonomistler
Kitabın adı: Economists And The Powerful- Convinient Theories, Distorted Facts, Ample Awards. (iktisatçılar ve Güç Sahipleri- Ismarlama Teoriler, Çarpıtılmış Gerçekler, Büyük Mükafatlar.)
Kitap 2012 de Londra da yayınlandı.
Norbert Haring ve Niall Douglas kitapta şunu yazdı:
CIA güdümündeki (Rand Corporation, Ford Foundation gibi) düşünce kuruluşları bir dizi ekonomisti finanse ederek piyasayı istedikleri gibi manipüle ediyor. Bu ekonomistlere yüksek maaşlarla medyada büyük olanaklar sağlanıyor; köşe yazarı ve tv lerde yorumcu yapılıyor.
ingiliz yazarlara göre, iktisatçılar artık bilim adamı olmaktan çıkarılıyor; ideolog yapılıyor. Bunlar laf kalabalığıyla gerçeklerin üzerini örtüyor ve krizleri gözlerden uzak tutuyor.
insan ister istemez bizde adı, televoleciye çıkmış ekranlardaki iktisatçıları anımsıyor; hep güllük gülistanlık bir Türkiye den bahsettiler.
SÖZCÜ gazetesi gibi sadece bir avuç gazete, tv, gelen krizi yazdı.
Merkez ve yandaş medya açıkça yalan yazdı, konuştu. Bunun karşılığında nerelerden maaş aldılar. Nereden ödül kazandılar!
Norbert Haring ve Niall Douglas a göre, bugüne kadar CIA ve Pentagon ile çalışan 36 iktisatçı Nobel ödülü kazandı!
Konuyu biraz daha açayım
Aslında olan nedir?
ABD, 1946-1970 sürecinde ekonomik açıdan altın çağ yaşadı. 1970 lerin başındaki petrol krizi ve Vietnam bozgunu ekonomisini yapısal krize soktu. Yeni bir iktisadi ve dolasıyla toplumsal düzene ihtiyaç duydu: Neo liberalizm. Ama korkuyorlardı, çünkü yeni diye yutturulacak sistem 1929 daki dünya ekonomik krizinde bozguna uğramıştı.
Şili laboratuvar olarak seçildi.
Halkın oylarıyla iktidara gelmiş S.Allende, 11 Eylül 1973 te faşist General Pinoche nin askeri darbesiyle yıkıldı.
Pinoche nin ekonomik danışmanlığına neoliberal M.Friedman getirildi. Pinoche nin ekonomi prensleri ise M. Friedman la aynı ekolden/ okuldan gelen Chicago Okulu ndan mezun Şilililer idi.
Hemen sosyal devlete son verdiler. Eğitimden sağlığa her şeyi paralı yaptılar. Şili pazarı ardına kadar yabancı sermayeye açtılar. Özelleştirme yaptılar. Başta tarım olmak üzere üretimi azaltıp ithalatı artırdılar.
Maaş ve ücretleri dondurdular ve buna rağmen vergi çalışanların sırtına yüklendi.
Sistem tamamen finansa dayalıydı; tanrı, dolar dı. Halkın arzuları hayalleri körüklendi, tüketime yönlendirildi. Kredi kartı limitine göre insanlar saygı görmeye başladı!
Bu arada aman döviz, aman borsa diyen ekonomistler halkı kandırmaya başladı. Kemerleri sıkın sonra her şey güzel olacak!
Kimse olup bitene ses çıkaramadı çünkü; piyasa baskılardan kurtulmalıdır diyen sendikaları yok ettiler. Askeri darbe muhalefeti işkencelerden geçirip cezaevine tıktı. Toplumsal muhalefet; feminist, çevreci, eşcinsel, yeşiller, hayvan hakları gibi küçük gruplara bölündü. Etnik ayrılıklar gündeme getirildi.
Bu neoliberal değerleri savunanlar, gazetelerde yazdırılıp tv lere çıkarıldı. Halkı ezen bu iktisadi plan devrim diye yutturuldu.
Bu ekonomik devrimin mucidi; F. Hayek e 1974 te; darbeci General Pinoche nin danışmanı M. Friedman a 1976 da ve Şikago Okulu ndan G.Stigler e 1982 de, R. Coase ye 1991 de ve G. Becker e 1992 de Nobel ödülü verildi! Bu filmin senaryo yazarları hep Nobel ödülü aldı!
Biliyorsunuz; adına ekonomik devrim denen bu film Türkiye ye T. Özal la 24 Ocak 1980 kararlarıyla geldi; 12 Eylül askeri darbesiyle gösterime sokuldu.
12 Eylül e pek bu açılardan bakılmadı. Örneğin, Pakistan da kamulaştırma yapan Zülfikar Ali Butto yu darbeyle düşüren ve neoliberal politikaları hayata geçiren Ziya ül Hak ile Kenan Evren in kardeş yapılması tesadüf olabilir mi?
Fakir çocuklara bedava süt verilmesini kaldırdığı için ingiltere de adı süt hırsızına çıkan M. Thatcher, dünyaya demir leydi diye yutturuldu. Kovboy R. Reagan dan efsanevi başkan yaratıldı!
Bizde; T.Özal a devrimci diye methiyeler düzüldü; aynen son 10 yıldır devrimci diye R.T. Erdoğan a övgü yapıldığı gibi.
Halka gerçekler hiç anlatılmadı; halk hâlâ kandırılıyor.
Yaşanılan ekonomik krizin Gezi olayları ya da 17 Aralık ile hiç ilgisi yoktur. Yapısaldır.
Büyük oyunu görmek lazım
