insan yalnız kalmak istediği için mi yalnız kalır yoksa gerçekten yalnız olduğu için mi? Bence kalabalıktan korktuğu için yalnız kalır. Annesini kaybeden bir ördek yavrusu gibi nereye kaçacağını, nereye saklanacağını, kime güveneceğini bilemez yalnız kalmak isteyen insan öyle değil mi? Korkar insanlardan bir kedinin köpekten korktuğu gibi kabarıverir kedinin tüyleri gibi onunda yalnız kalma istediği... Bir intihar metodudur bana göre yalnızlık sen başlatırsın, sen devam ettirirsin ve istediğin zaman bunu sonlandırabilirsin. Siz hiç gerçekten yalnız bir insan gördünüz mü? Doğrusu ben görmedim; Ayşe teyzeye rastladım geçenlerde bırakmış onu can parçam dedikleri yalnız kaldım diyor ama sadece o hissediyor bunu etrafında onca insan varken... Neden kendimizi yalnız hissediyoruz, hislerimiz o kadar kuvvetli mi? Bana göre; aslında hepimiz mutsuzluğumuzun nedenini yalnızlığa bağlamak için gelmişiz bu yaşlara. Ne zaman sevdiğimiz biri tarafından ''hoşça kal, kendine iyi bak'' cümlesine mahkum edilsek, bayramlarda, doğum günlerimizde ya da diğer özel günlerde aranmasak etrafımızdaki onca insana rağmen yalnızızdır değil mi? Ama yeter ki mutlu olalım tüm yalnızlıklarımızı unutup kocaman bir aile oluveriyoruz ertesi gün bir bakmışsın aynanın karşısında şakaklarına yağan karlar bile senin kadar yalnız değil.
