Ölüm bir kurtuluş mudur yoksa korkaklık mı?
Ölüm korkaklığın insan cesaretine bürünmüş halidir.Cesaret umutsuzluğun nefreti.Ölüm korkaklığın ta kendisi.Ölüm kurtuluş mudur dedin?
Kurtuluşsa kurtulman gereken ne?
Umutsuzluk çukuru mu,o da ne? Ölüm ölüm ölüm! Zihnim bana oyunlar oynuyor,farklı senaryolar dönüyor.Bu da ne kaç çeşit ölüm var?
Savaşmak yerine her şeyini kaybetmiş yer yüzünde yaşayan ölü bedenler Gerçekten ölmüş olamazlar,bu sadece bir kamuflaj Hayatın gerçeklerine karşı,korkuya karşı.Korkak bir insanın yaptığı en iyi iştir saklanmak,başka ne yapabilir ki?Savaşmaya cesareti yok,kaybettiklerini kazanmaya,bulamadıklarını aramaya,kendi eliyle yaptığı hataları düzeltmeye vakti yok,neden biliyor musun? Tek tasası oturup derdine yanmak,en iyi çözüm buymuş gibi,ne garip değil mi?En gerçek ölüden hala diriliş beklemek.
Peki yanarak ölenler?
Boğularak,trafik kazası,inşaat ve daha nicesi
Onların seçimi değildi bu,onların istediği bir kurtuluş değildi.Kurtulmaları gereken bir şey yoktu.Hayata savaş açmış;cesaret ve sevgi en büyük silahları bir bir yıkıp geçiyorlardı tüm umutsuzluk cephelerini,yara alıyorlardı elbet ama daha güçlü kalkıyorlardı ayağa ve belkide siz korkaklardan hada çok hak ediyorlardı mümkün olsaydı bir dirilişi.
Ve ben dirilişin insan haline bürünmüş haliyim,işte buradayım tam hayatın karşısında dimdik aldığım tüm yaralara rağmen henüz pes edemem kazanmam gereken çok savaş var.Yeni başladım yarım bırakamam,bırakmam.Ölüm kurtuluş olsa bile(!) ben yaşamayı hak ediyorum.Sonumu görmek istiyorum iyi bir film olacak.Hayatın doğduğum günden beri bana getirdiklerine inat aldığım yaralara inat! Ben hala dimdik ayaktayım ve kurtuluş ne biliyor musun?
Savaşarak kazanmak.
Kazandığım gün kahkahalar içinde uğurlanmak üzere .
