önce bülent ortaçgil çıktı sahneye. light light aşk var dedi bize. bülent abi diyordu , inandık biz de.
sonra kurban geldi mikrofonun önüne. sevimli sevimli yalan dostum aşk diye bir şey yok , dedi. inanmak istemedik. insandık biz , aşk olunca mevzu algıda seçiciliğimiz tavan yapardı malum..
ezginin günlüğü gelip aşk bitti diyene kadar pek ciddiye almadık olayı , sonra bu kadar insan diyorsa vardır bi bildikleri dedik ama bi yanımız hala bahar bahçe. yani var dese biri var! diye bağıracağız.
redd'in gelişi olay yarattı bünyelerde , sahalarda görmek istemediğimiz üzücü olaylar olmuştu , hakem sahayı kapatma kararı almıştı ki redd bitiş düdüğünü bölen bir çığlıkla hala aşk var mı diye sordu , beklediğimiz soruydu bu , atladık üstüne hemen.. vaar! diye bağıracaktık işte tam o an..
mavi sakal geldi. napıyorsunuz siz ölmüş adamın cenazesinde şarkı söylenir mi hiç diye azarladı bizi , aşk öldü diye de ekledi.
şoktaydık. ama biliyorduk.. hep bir kandırış , bir çocuk oyunu.
o an candan erçetin geldi. aşk da bitti bak diyorduk kulaktan kulağa oynarken , her aşk bitermiş dedi o da. o da öğrenmemiş ama öğretilmiş.
