fazlasıyla schopenhauer etkisi görülen eser . bir kadının doğasının, tutkularının peşinden ne olursa olsun gideceği teması baskın görünüyor . schopenhauer' in '' dünyanın ve doğanın iradesinin insanlar üstündeki önlenemez tezahürü '' fikrine sadık kalınmış . bu yüzden hiç övemiyorum . bu vesileyle romancıların filozofların yanında hiç olduğunu da görüyoruz . tolstoy schopenhauer' i peygamber gibi görürdü . '' siktir hadi ordan '' falan diyeceksiniz arastırın , '' itiraflarım '' ı okuyun .
schopenhauer'ın felsefesınde tüm gerçek irade dediği bir kuvvetin dışavurumudur . ama bu güç doğrunun yanında asla değildir . bütünüyle beyinsiz, ereksiz, kör , duygusuz, zekasız, saf güçtür. en güçlü içgüdü olan üreme güdüsünün arkasında bu vardır . bu o denli kuvvetlidir ki insanı en temelden etkiler ve her şeyimizi seçer. içgüdüler ve tutkular, akildan daha temeldedir.
anna bu gücün etkisinde kalarak sevdigi kisiyle, çoğunluğun sevmesini uygun gorecegi kişi arasinda kalmistir.tutkulari, diger yanda da toplumun yapısı ve mevcut ahlak kurallari kadını arada sıkıştırır ve işin içinden çıkamayan anna intiharı seçer .anna schopenhauer' in bahsettiği kör iradenin avuçları arasındadır .toplum normunu ve toplumun yargilarını temsil eden hersey bu önlenemez güce göre çok zayıftır . yani kaçınılmaz son uygundur .
bana rus değil de alman şaheseri gibi geliyor . (bkz: arthur schopenhauer)' in inanılmaz zekasına bu romanı okuyunca bir kez daha hayran oldum .
