5.
-
şakir: lan bu abbas !
gırcccc gırcccc (çizme gıcırdaması) şıkkk şıkkk (tespih sesi)
abbas yürür, şakir'in yanına gelir başını sola çevirip dilinin ucuyla tükürür, omuzu koyar ve kahveye girer. aynı tarafa şakir de tükürür.
kahve insanları: lan çiçek ne güzel yaptırdın minibüsü be ! helal olsun çiçek... rabarba...
abbas kalabalık masaya oturur, şakir de yan masaya oturur.
abbas: evet arkadaşlar minibüsümüzü almışıh, bundan sonra alibeyköy hattında çiçek abbas'ın da minibüsü çalışacak. herkese benden çay !
şakir: (vücut sabit, boynunu hafiften arkaya çevirerek) ben istemem.
abbas: peki, şakir'e çay yok.
şakir: ne demek şakir.
abbas: adını mı degiştirdin ?
şakir: (elini kaldırır) nasıl şakir dersin lan kelek !
abbas: (sözlükler tarihinin efsane bakınızı dökülür ağızdan) ne diyem, mesela mahmut mu diyem, şakir.
şakir: şakir abi, dayı, ağa diyeceksin.
abbas: o günler bitti şakir !
şakir: ne demek bitti ?
abbas: (alaycı)baya bitti, ikimizin de minibüsü var, kardeşinin artık şakir.
şakir: vay anam benim, kardeşim abbas'a bak be, ne çabuk bitirim oldun be anam !
abbas: oluruz be anam (yana tükürür)
şakir: ulan bu kıyafetlerle şebeğe dönmüşsün ayı, güya beni taklit ediyor hea (kahveye)
abbas: ulan biz yigidin harman olduğu yerden gelmişik, tavuk !
şakir ve abbas karşılıklı tükürür ve düello başlar...
işte o düellonun yaşanacağı zirve olacak.
