Şöyle bir facebook'a bakıyorum bütün arkadaşlarım almış sevgililerini biri milano'ya, biri Paris'e, bir diğeri Amsterdam'a, öbürü bansko'da kayak yapmaya gitmiş fotoğraflarını paylaşıyorlar.
inanın kıskanmıyorum. sadece içimde burukluk var özgüvensizlikten reddettiğim ya da daha iyisini bulurum belki diye beklediğimden. Bu yüzden 2 yıla yakındır sevgilim yok.
evet özgüvenim var sanarken aslında hiç yokmuş onu anladım. Güzel bir kızla flört etmeye başladıktan sonra kız biraz üstüme düşsün işim bitiyor o anda. Çünkü daha ileri gidecek özgüvenim yok ve bunu iki gün önce farkettim. Umarım kalplerini kırdığım onca insan beni affeder.
rahatladım... çünkü kendimden sonra itiraf edebildiğim tek yer burası şimdilik.
