üzerinde durup, uzun uzun düşünülmesi gereken bir konu. egolarımızın ardına sakladığımız gerçek. bir an unutuveriyoruz yağmur yağdığı zaman şemsiyesini koluna takıp pıtı pıtı yürüyen bir yaratık olduğumuzu. adsfghjkl çok komik amk. gidenin arkasından bakmıyoruz, sabah günaydın diyen duraktan birinin yüzüne aval aval bakıyoruz, burnumuzdan kıl aldırmıyoruz lakin yağmur yağınca şemsiye kullanıyoruz. şu tarz şeyle yakışmıyor muhteşem insan ırkına. buna bi çözüm bulmalıyız gerekirse evrilelim, gadget olalılm ama şu şemsiye işine bi çözüm bulalım, lütfen.
