tek kelime ile hayatımı siken oyun. benim wow maceram 2006 2007 yılında başladı tabi o zamanlar toy olarak oynuyorum,mahallede oynayan abilerin evlerine gidip izliyorum. başlarda hiç bi bok anlamıştım tabi git gel git gel öğrendik ve babamın kredi kartı ile almıştım 1 aylık oyun süresini. başlarda sadece yaratık kesip level atlarken sonra görevleri keşfettim ve yavaş yavaş oyun içine çekmeye başladı tabiki beni de okula gitmez oldum devamsızlık oldu 2 hafta hocalar şikayet ediyordu bizimkilere ama ben gene yalan söylüyordum o zamanlar az buz ingilizcem olduğu için bir tane arkadaşımla yabancı guilde girmiştim. guilddekiler isveçliydi ve gerçekten çok iyi insanlardı , bize yani türklere karşı çok iyiydiler özellikle neyse teamspeak,ventrillo derken onlardan biri olmuştum günde 5 saatten fazla uyumuyor ve uyanır uyanmaz bilgisayar başındaydım, e malum raidleri kaçırırsam kendimi iyi hissetmezdim ve guilddekilerin bana karşı saygısı azalırdı. başlarda yedek eleman olarak guildlere katılırken sonradan guildin vazgeçilmez elemanı oldum ve haliyle bu benim hayatıma daha da çok yansıdı. bırak dışarı çıkmayı duş bile almıyordum resmen bilgisayarın başından kalkıcam diye. ama tabi kendime gelmeliydim artık düzelmeliydim bu kararı aldıktan bir gün sonra wow u bilgisayardan sildim , bilgisayarımı da babama teslim ettim ama günlerim o kadar kötü geçiyordu ki kafayı yicektim. bilgisayarımı bıraktıktan 2 gün sonra kendimi tuvalete kapatıp aynaya kafa attım ve cam kafamı kesti. hastaneye giderken kendime sordum ulan ben nasıl bu hale geldim dedim. hastane de dikiş attılar. hastaneden çıkınca dünya başka bi güzeldi aklımda wow a dair herşeyi unutmaya başlamıştım ve derslerimi sosyal hayatımı toparladım tekrardan adam oldum
başlıcaklara kısa not : size başlamayın demiyorum , kesin başlayın ama bağlanmayın gerçek hayat daha güzel
