zibilyon katlı apartumanların içerisinde birbirinden uzak yaşayan eppek kafalı insanların bitmiş/tükenmiş duyguları ve tabii geçim derdi, hayat mücadelesi...
ama kardeşim, bir insanın gözlerine bakarak "günaydın!" demek zor olmamalı,
hem belki o zaman daha güzel olabilir her şey..
insan olduğumuzu hatırlarız belki?
asansörde 5 kat yukarı çıkarken bön bön yere bakmak yerine, insanlara "günaydın" diyin..
yapabilirsiniz, deneyin..