lise yıllarımda okul bittiği gün karne almaya bisikletle gelen bi üst dönemimde okuyan arkadaşım okula gelirken otobüsün çarpması sonucunda vefat etmişti. hayatımda kendimi o kadar çaresiz, o kadar üzgün hissetmemiştim. anıları hala aklıma gelir evet, birlikte gitar çalıp şarkı söylerdik. gerçekten de özlemişim, bütün öğretmenler, bütün okul hastanedeydik ve hepimizin nasıl yıkıldığı belli değildi. o yüzden bir öğretmen kendini daha çaresiz hissedemez.
