minibüse binilir. o zaman kafada bin bir düşünce ile binersin. birini araman gerekiyordur biner binmez. ama telefonu kapalıdır. şimdi minibüsle bir alakan kalmamıştır işte senin aklın fikrin telefonda alo sesini duymaktır. acil işlerde zaten karşıdakinin telefonu hiç açılmaz. (kendimden biliyorum) daha sonra yarın ne bok yicem diye düşünüp kendini mp3'e verirsin. dinlersin dinledikçe aklın hala telefondadır yüz kere ararsın ve yine dinlersin. artık gitme vakti gelmiştir. ayağa kalkarsın ve ''müsait bir yerde inebilir miyim'' dersin ve güzelce inersin. en sonunda telefona ulaşırsın olaylar geçer gider ve yatağa huzurla yattığında ne güzel bir gündü lan derken hasstr parayı vermeyi unuttum dersin. bütün gece uyku girmez gözüne. kendisine iyi niyet sunulduğunun farkında olarak...
not: tamam kulağımda kulaklık olabilir belki duymamış olabilirim belki de hiç söylemedi! e adam söylesene lan inerken para falan diye.
