Benim. gençler yol yakınken dönün valla bak bu yolun sonu pek tekin yere çıkmıyor,eee sen neden tıp okuyorsun lan sende yazmasaydın diyebilirsiniz. Ben durumun vahametini anladığımda hazırlıkla birlikte 4 senem gitmiş ve hala 3. sınıf olmuştum. şu anda 4 yıllık mühendislik okuyan arkadaşlarım mezun olup işe başladı evlenen bile var. Ama tıpçı okur,okur ve yine okur 25 yaşına gelir ve hala bir şey olamamıştır,çünkü sen hiç birşeyden anlamayan pratisyensindir halkın gözünde, eskidenmiş o doktorun havası var falan işleri, 6 yıl okursun ama herkes sana hep ne doktorusun? diye sorar pratisyen deyince alaycı bir bakış atar işte o zaman 6 yılın üstüne tus kasarsın bir umutla oda belki olur belki de boşuna zaman harcarsın .eğer ki kazanırsan üzerine bir 5 yıl daha okursun. yaş otuzu geçmiş yaşıtlarının kimi bilmem nereye müdür olmuş, kimi amerikaya master'a gitmiş, kiminin çocuğu okula başlamıştır. ama sende sadece kırarmış saçlar ve bozulmuş gözler vardır. o saatten sonra para ve statü kazansan ne olur kazanmasan ne olur, anca gider son model bi araba alırsın onunla mutlu olursun, sonra can sıkıntısında hobi arar durursun, çünkü o yaşa kadar hep çalışmışsındır boş zamanında ne yapacağını şaşırırsın...
aklınızın bir köşesinde kalsın bu yazı tıp yazınca zamanında böyle bir yazı okumuştum keşke dinleseydim dersiniz. Biliyorum çünkü puan yeterse tıp yazacaksınız, zamanında bana da gitme diyen oldu, ama şöyle bir şey vardır kime sorsan şikayetçi arkadaş kendide tıp okuyor sonra konuşuyor git eczacıya sor oda şikayetçi tıp iyidir iyi dersin onları dinlemezsin, bende böyle yaptım dershane, okul, aile üçgeninde kıstırılmış bir şekilde tıp yazdım hemde isteyerek ama buraya gelince farkettim aslında tıpı isteyenin ben olmadığını...
