Bir masal kurguladım ben sevgilim. Seninle benim masalım bu. Masalımızda karşımıza çıkan engeller başlangıçtaydı yalnızca, ortalarda değil. Bu bizi tökezletti; bir adım ileri, bir adım geri gitsek de sonu olmayan bir yolda sonu olmayan bir masalda yolcuyuz. Yollarımız ayrılabilir ama masalımızın bir olduğuna inanıyorum. Sen gidersen bu masalda tek başıma olacağım. Ne kurta varacağım ne kuzuya... Ben yalnızca seni istiyorum.
Bir ayda ne kadar çok sevdim, ruhlarımız ne kadar çok sevişti değil mi? Sen anlatırken dinleyemiyorum bu yüzden. Seni izlemek öyle güzel ki. Dünyada gördüğüm en güzel şeysin. Dünyadan aldığım en güzel hediyesin.
Bunu sana söylesem, gördüğüm en güzel şeysin desem samimiyetime inanmayacak olman çok üzücü. Beni her halimle sevmeyeceğini düşünmen çok çok üzücü. Bir aksilik(doğal bir durum) olsa lafıma inanmayacak olman çok üzücü. Bana inanmayacak ve beni her halimle sevmeyecek biriyle olmam diyip de bu lafı da çiğnemek canımı yakıyor. Çünkü böyle biri ile mutlu olamayacağımı ve onun beni gerçekten sevmediğini, hiç sevemeyeceğini düşünüyorum. Daha çok seven taraf olduğuma emin olmak üzücü. Sözleri o kadar kırıcı ki... "Sen hiçbir şey yaşamamış olsan, kaderimi değiştirip ne yapar eder evlenirdim seninle." "ilerde ne olacağıni kimse bilemez;aileler birbirini sevmez, kızın ailesi oğlanı sevmez, para kazanamaz vs vs milyon tane neden olabilir evlenmemeleri için." "seni istiyorum diyen kız bir erkeğin gözünde biter. En azından benim gözümde." haklısın, bir şeyler ikimiz de istediği için yaşandı ama bu benim için önemliydi çok önemli bir konuda taviz veriyorsam bu beni senin gözünde asla basitleştirmemeli. Ve gerçekten en üzücülerinden biri başkasını sevmeyeceğine dair garanti verememendi. Bana bunu belgeleyemezsin elbette. Ama daha çok sevebileceğin bir kadın olamayacağını söyleyebilmeliydin. Bunu söyleyemiyorsan sevginden sen şüphe etmelisin. Ben bu kızı seviyor muyum? diye soruyorsan da sevginden şüphe etmelisin. Beni kilo aldığımda, hamilelikten sonra bebek emzirmekten göğüslerim sarktığında, bakire olmasam bile, kolum bacağım aksak olsa ya da hiç olmasa bile sevebilecek insan; benim hayat arkadaşımdır. Çünkü o gerçekten kendini adamak isteyen ve hayatının kalanını benimle geçirmek isteyen insandir. Sevgine inanıyorum ama bunları düşündükçe açıklama getiremiyorum sana. Romantiksin, nasıl davranacağını ve beni nasıl mutlu edeceğini biliyorsun. Ama sevemiyorsun. Her şeyimle sevemiyorsun. Evet bakireyim ama bakire olmasam sevmezdin. Ruhumu sevebilmeliydin önce. Ellerimi tutmadan önce dokunmaya kıyamayıp ellerimi sevmeni isterdim. Dokunmaya kıyamama kısmını s.ktir et, bana dokunmadan önce beni sevebilmeni isterdim. Seviyorum seni, çok seviyorum diyerek boynumdan öpmeni isterdim. Ya da elimi. Boyun erojen bölgedir ama aynı zamanda öptüğünde benim için özel olduğunu hissedebileceğin bir yerdir.
Hakkımda bilmediğin şeyle var. Birini sevmediğim için, sevip kimseyle bir şey yaşamadığım için üzülüyordum kendimi garip hissediyordum. Bunun için utanan kişi bendim ve evet arkadaşım da bunun için üzülüyor. Bunun için üzülmemesini söyledim elbette.
Bu şekilde ileri gitmekte tökezlediğimi söylemek isterdim. Bunu söylesem bakire değil bu kız derdin, buna yorumlardın eminim. Bunu bilmek de çok incitici. Bu yüzden tökezliyorum işte. inançsızlığın ve ruhumu sevememen, düşündürüyor.
