eğer kendi işini kendin görebilecek kadar iyiysen, koymayacak durumdur. fakat tam aksi durumda çok çaresiz hissettirir insana kendini.
bisiklet kazası sonucu kalça kemiğimi zedeleyip, tek başıma doktora gitmiştim. doktor film istedi. zar zor yürüyorum, eğilemiyorum ve ayakkabılarımı çıkarıp da sedyeye çıkmam tam 10 dk sürdü. canımın acısından gözlerim dolarak çözdüm ayakkabımın bağcıklarını. sonra film sonucunu aldım, doktora götürdüm. çok şanslısın kırık yok, zedelenmiş sadece dedi. sevinmem gerekirken, ağlamaya başladım. doktor amca dikkatimi dağıtmak için nerelisin sen dedi. bu kez hüngür hüngür ağlamaya başladım ve i-i-i-iz-z-mir diyebildim ancak. artık nasıl içerlediysem ayakkabımın bağını çözecek, elimden tutup sedyeye çıkartacak tek bir allahın kulu yok yanımda diye. röntgenci de insan değilmiş ha, şimdi fark ettim bak. insan bir yardım eder. sağolsun doktor amca espri yapıp, güldürmeden göndermemişti beni. sayesinde gözyaşları içinde güle güle çıkmıştım odasından.
