ivan Gonçarov'un ünlü romanıdır. Gonçarov romanda toprak köleliğinin hakim olduğu Rusya'nın sosyal iklimini gözler önüne serer. Elindeki toprağın getirisiyle yaşayan, temel gereksinimleri hariç başka hiçbir şeye ihtiyaç duymayan bu tip, sayıca çoğalan rus insan tipidir. Romanın yayımlanmasından kısa bir süre sonra toprak köleliğinin kaldırıldığını hatırlarsak romanın etkisi daha rahat anlaşılır. Oblomov'un aşık olmayı bile unuttuğunu, içinde dolanan hislerin miskinlikle birlikte ortaya çıkamadığını görmek insanı hayrete düşürür. Oblomov, romanın sonlarında kabuğunu kırmaya başlar. Gonçarov, Rusya'ya gidilmesi gereken yolu göstermiş gibidir.
