bu hastalığa muzdarip kişiler genellikle mutlu oldukları anlarda sebepsiz bir kedere boğulurlar. bunun sebebi o anda yaşadıkları mutluluğun geçip gideceğini ve bir daha asla o anki kadar mutlu olamayacaklarını düşünmeleridir. bu hastalıkla ilgili yaptığım ana çıkarım şudur; insan en güzel kendisine yalan söyleyebiliyor. söylediği yalanlar ise ya onu hayata döndürüyor ya da hayattan koparıyor. ama yine de böyle birine aşıksanız onu asla bırakmayın. ne yaparsa yapsın.
