bir gereksinim olması durumunun çeşitli olumsuz nitelikleri taşımakla doğru orantılı olduğunu düşündüğüm eylem. yani insan ne kadar aciz, ilkel, rahatsız, kuşkulu ise o kadar çok anlatmak, ya da anlatılanı tüketmek istiyor. kafka, oğuz atay, tanpınar, marquez, salinger gibi başarılı yazarların sıkıntılı hayatları ve kompleksli yapıları hep bu duruma örnektir.
