1-)
Ali Osman : Senin silahında mermi ters dönmüş evlat. Dikkat et kendini vurmayasın.
Delikanlı adam yol yordam bilir. Raconda sığınanları teslim etmek gibi bir şey var mıdır ? Duydun mu hiç ?
Bak Devran efendi. Sen beni tanımazsın. Ben arkamda çok ceset bıraktım. Çok aileyi ağlattım.
Bir sürü bela herifin ciğerini gözümü bile kırpmadan söküp aldım. Cesetleri çoktan çürüdü.
Bunların bir kısmı bilinir, bir kısmı bilinmez. Sonunda bir şeyler oldu ve ben silahı bıraktım. Tövbe ettim.
Uzun zamandan beri beladan uzak, sakin bir hayat yaşıyorum.
Yalnız, biliyor musun ? Ben hastayım, bu hastalık şey Unutuyorsun. Herkesi, her şeyi unutuyorsun.
Kafanda ne varsa silinip gidiyor, sıfır oluyorsun. Bu ne demek biliyor musun ?
Devran : Anlatırsan, anlarım.
Ali Osman : Şu demek. Seni şuracıkta gebertsem, zerre kadar vicdan azabı çekmeyeceğimi biliyorum.
Çünkü yeminimi unutacağım. Seni unutacağım. Silahımı nasıl beynine dayadığımı, nasıl tetiği çektiğimi, o sefil beyninin nasıl dağıldığını asla hatırlayamayacağım. yani benim açımdan artık tövbe diye bir sorun yok.
2-)
haco : ya sana şöyle bir hesaplı bi araba çeksek diyorum, bir de delikanlı koyarız direksiyona ?
ali osman : gene mi aynı konu bıkmadın mı, ya ben sana ne anlatıyorum, evimle halı saha iki adım, araba neyime benim.
haco : olsun ali osman'a arabasızlık yakışmaz. hamamda dikkat ettim yine boş dolaşıyosun.
ali osman : evet. oğlum ben kaç yıldır silah taşımıyorum. bilmiyor musun
haco : su uyur düşman uyumaz.
ali osman : uyumuyorlar zaten. hepsi mezarda.
3-)
haco : bunca yıl sonra, allah'ın yaptığına bak ya, senden bir oğul aldı, bir oğul verdi.
ali osman : önce allah ali osman için başka şeyler düşünüyor, çok günah işledim haco çok, ellerimde ki kanlar hala kurumadı. allah bir biçimde bunun cezasını verecekti.
haco: tövbe de. o zamanın şartları öyleydi öyle yaptık. günah bunun neresinde ?
ali osman : allah şart şurt tanımaz! adamın cezasını kesiverir! bak, karımı elimden aldı, oğlumu aldı, kan davasına kurban gitmesinler diye bütün akrabalarımı kendimden uzak tuttum. yapayalnız kaldım. şimdi hayatta tutkun olduğum tek insan can çekişiyor, biliyor musun buraya gelirken nereye gideceğimi karıştırdım semtin adını unuttum. taksici olmasa ayvayı yemiştim. unutkanlık beni teslim alıyor haco. evet, allah yeni bir oğul bağışladı, ama aynı allah onu unutacaksın diyor, yüzüne bakacaksın ama tanıyamayacaksın diyor, aldığım canların akıttığım kanların hesabı böyle soruluyor benden. bu bedel ödetilecek.
4-)
Ali Osman : Daha mahkeme kapısına varmadan yok ederler adamı.
Dinlerler mi seni ?
Murat : Belki seni dinlerler. Ne de olsa eski mafyasın.
Ali Osman : Ne dedin sen ?
Murat : Mafyasın dedim. Anlaşırsınız.
Ali Osman : Ne diyorsun ulan sen. Ağzını topla, ağzını.
Kim söyledi sana mafya olduğumu ? Ben mafya değilim. Hiç bir zaman olmadım.
Benim arkamda polis yoktu, milletvekilim yoktu. Ben ne uyuşturucu, ne silah, ne fahişe sattım.
Ben işimi tek başıma gördüm. Düşmanlarımla tek başıma hesaplaştım. Ve yaptığım her şeyin bedelini ödedim. sen kim oluyorsun da.. sen kim oluyorsun da...
