sıraya ilk girdiğinde hersey normaldir. ta ki önünde ve arkanda bir sürü orta yaşlı ve yaşlı insanların varlığının farkına varıncaya kadar..
Dumura uğramış ve şaşkın bir şekilde ''ne işim var lan benim burada'' diye düşünürsün.. avuçlarının içi terler, kravatını gevşetirsin.. elini kolunu nereye koyacagını şaşırırsın..
takıyı takar gider masana oturur önündeki kadehi fondipledikten sonra sıranın artık kendine gelmeye başladığını anlarsın..
