1980 lerden önce neden olmasın diye sorulması normaldi şampiyonluk sayısı Beşiktaş ve galatasarayın toplamıydı nerdeyse. 1990 lardan sonra durum tersine dönmüştür zaten son anketlerde bu durumu göstermektedir. ancak fenerin basın ve medya gücü son zamanlarda galatasarayın bu alanda da yükselişe geçmesine rağmen önde görünmektedir. 1940 lı 1950 li yıllarda Galatasaray beşiktaşın bile gerisinde sayılırdı büyük kulüptü ama liseye ve mülkiyeye dayanan temeli vardı halka pek hitap etmezdi. Fenerbahçe nin özellikle siyasi partilerin daha kolay nüfuz ettiği popülist bir etkisi söz konusuydu. Metin Oktay dan sonra Galatasaray halk tarafından benimsenmeye başlamış bu arada fener ve beşiktaşa menfaat için çöreklenen mafyavari yapılar iç çekişmelere neden olurken Galatasaray ozaman ki geleneği dışarıya karşı renk vermeme birlik beraberlik havası ile korunmuştur. birde Hıncal Uluç örneğindeki gibi küçüklüğünde fenerli olan çok sayıda taraftar Fenerbahçe ve beşiktaşın galtasarayın şampiyonluğunu kasıtlı cezalı oyuncu oynatarak ilk basına düşen şikeyi yapması, fenerbahçenin galtasarayın basketteki şampiyonluk maçında modaspor şampiyon olsun diye sahadan çekilmesi gibi olaylar(hükmende yeterli fark oluşmuyordu Galatasaray gereken farkı fazlasıyla Fenerbahçe sahadan çekilerek engel olmak istedi)çoğu kişiyi Galatasaraylı yapmıştır. her çocuk fenerli doğar kilişesi gerçekten iki üç kuşak öncesinde geçerliydi. 1960 larda şehir takımları kurulup boy göstermeye başlayınca kısmen de olsa bu takımlar üç büyüklerden seyirci çekmişlerdir. bundanda en fazla fener zarar görmüş, şehir takımlarıda hakem ve medyanın fener lehine tutumuna karşıda tepki oluşturunca bu sefer onun en büyük rakibi galatasaryın Avrupa kupalarındaki süksesi(bu sadece 2000 li yıllar değil öncesindede geçerlidir en azında diğer rakiplerine oranla)taraftar profilinin Galatasaray lehine değişmesine neden olmuştur.
