her devirde, her ülkede bir şekilde "bazı" insanların izleyerek, hissederek ya da bizzat tecrübe ederek uyanmasıdır. devletin o sahte itibarı bir anda yerle bir olur. henüz gerçeği göremeyenler ya devletin kutsallığından ya da "devlet iyi ama idare edenler kötü" tesellisinden beslenmeye devam edecektir elbet. ancak ortalık toz dumansa, haydutluk iyice ayyuka çıkmışsa ve bir takım insanlar öbek öbek çoğalarak bu haydutluğa tepki vermeye başlamışsa o vakit hiç hoş olmayan noktalara gidiliyor demektir.
çünkü devlet sosyal olarak adeta "olmazsa olmaz" bir canavardır ve varlığı belli kriterler dahilinde çoğunluk tarafından ortak yalanlarla meşrulaştırılmazsa herkesi korkutmaya başlar. ve korku insanlara tahmin dahi edemeyecekleri eylemler yaptırır. bununla oyun olmaz...
