kişinin bir olayı,konuyu,kişiyi,durumu kendisi üzerinde etki bırakmamasını sağlayabilmesi yeteneğidir. (bkz: iplememek) (bkz: sallamamak) (bkz: tınlamamak)
Bir insanın umursamaz olmasında; geçmişte yaşadığı olumsuz tecrübeler,yapılan fedakarlıkların sonucunda gördüğü zararlar ve deneyimlerine paralel olarak kimse için üzülmeye değmeyeceğinin kafaya dank etmesi etkilidir.
Umursamaz insanlar genelde gururlu insanlardan çıkar.Bir insan verdiği tavizden pişmanlık duyarak bir daha o hareketi tekrarlamama kararı alır ve bu durumu gurur haline getirir.Başlarda acı çekse de gurur yaptıkça vereceği değer,önem miktarının kendi elinde olduğunu fark eder.Kazandığı özgüven sonucu güçlenir.Böylelikle vazgeçme eşiğine kolaylıkla gelir.
Vazgeçme eşiğinin düşüklüğü insanın sahip olduğu karakterin gücüyle doğru orantılıdır. Bir defa umursamamanın tadına varan
kolay kolay uğrunda önemseyeceği bir şey göremez ve olaylardan etkilenmeyerek gamsız bir kimlik kazanır.
Yeterince acı çekip olgunlaşan bireyler ister istemez umursamaz olurlar.Yani acıyla pişerek olgunlaşmadan kazanamayacağımız bir davranış.
