toplumun bireylerini bir makinenin dişlilerinden farklı tutmayarak bu makinenin işlemesini bireylerin tek tip olmasına ve verdikleri tepkilerin teke indirgenmesine bağlayan,bu şekilde toplumun yöneticiler tarafından belirlenmiş hedef ve idealara en kısa yönden ulaşacağı tezini savunan, bireyi en iyi şekilde şartlandırmak için milliyetçilik veya din bazlı söylevleri kullanan, aslı 20. yüzyılın italyasına dayanan ideoloji. olgunlaşması ve bir yönetim biçimi olarak ortaya çıkması için sanayileşmiş ve gelişmiş bir toplumun yönünü tayin eden sermaye sahiplerinin gittikçe daha fazla etkin olması ve sürekli üreten ülke ekonomisinin ihtiyaç duyulan üretimin çok daha fazlasını meydana getirerek bahsedilen sermaye sahiplerine hep daha fazla pazar yaratma çabası nedeniyle yönetimin gittikçe daha otoriter bir çizgiye kayması yeterlidir. sorun ne ideoloji nede italya veya veya almanyada olduğu gibi milliyetçiliktir. her zaman bildiğimiz ve gördüğümüz üzere herşey para ve sermayede biter.
