okurunu hayretlere düşüren, büyüleyen fransız yazardır. bizim de daha önce yaşadığımız ama kelimelere dökecek kadar becerikli olamadığımız hisleri öyle bir maharetle anlatır ki okurken tutulur kalırız. '' Swannlar'ın Tarafı ''nda 350 - 353 arası müziğin öyle bir tasvirini yapar ki ' Aa a ! Ne demiş bu adam ? Nasıl demiş ! Valla bravo ! A a ! ' tepkilerime sebep olmuştur. Cümleleri uzundur, tasvirleri detaylıdır ama hiç sıkmaz. Otur oku tüm gün. Artık hayatta olmayan amcasının dar, karanlık ve gürültüsü bol bir sokakta bulunan dairesinde anıların hatrına yaşarken yazmıştır eserinin ilk versiyonunu. Aynı evde yatak odasını annesinin eşyalarıyla donatmış ve bu şekilde çocukluk dileğini, annesinin yanında uyumak, bir nebze gerçekleştirebilmiştir. Eseri tamamlanınca uzun bir süre yayımcı bulamamış ama eserine güveni tam olduğundan pes etmemiştir. Yazdıklarının yayımlanmasını en çok isteyen yazarlardan biridir; çünkü böylece kayıp zaman kuyruğundan yakalanabilecektir. Ayrıca bu şekilde kendi insanlarını dünyaya tanıştırarak onları onurlandırmıştır. Romantiktir. Roza Hakmen'in çevirisi de mükemmeldir. Sanki Proust türkçe öğrenmiş, oturmuş kendi yazmıştır. Akdiken çiçeklerinden bulsam da alsam mezarına koysam.
