o değil de;
çocukken oyuncak kamyon için 1 saatten fazla ağladığımı biliyorum.
oyuncak satan bi hıyar gelmiş, ben tutturdum kamyon isterim diye.
rahmetli babaanneme ağla, yakar, göz yaşı dök, almadı nur içinde yatasıca.
neyle alacak?
para yok, pul yok, kadıncağız da haklı.
annemler falan zaten tarlada.
evde olsalar da kar etmez, onlarda da para olmaz.
beni büyüten biricik babaannem, biliyorum paran olsaydı alırdın. **
bu arada konuyu itiraf köşesine çevirdim.
mecburi tanım: tarihe damga vurmuş, egzoz kokusunun peşinde koşan çocukların göz ağrısı olan araç türü.
zamanında biz de çok koştuk peşinde. *
